Οι πρόσφατες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες ολοκληρώθηκαν με ένα καθαρό και αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα, αποσοβώντας κατά αυτό το τρόπο οποιαδήποτε κλιμάκωση. Ο νεοεκλεγής και πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε σαρωτική νίκη τόσο σε πολιτειακό όσο και σε εκλεκτορικό επίπεδο, κατακτώντας όλες τις προεκλογικά αμφίρροπες πολιτείες. Ταυτόχρονα εξασφάλισε τη λαϊκή ψήφο με διαφορά περίπου 4,5 εκατομμυρίων ψήφων έναντι της αντιπάλου του, αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις.
Πλέον έχουν περάσει υπό τον έλεγχο του και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, ήτοι η Γερουσία και η Βουλή των Αντιπροσώπων, καθώς τελεί υπό την επιρροή του και το Ανώτατο Δικαστήριο (SCOTUS) των ΗΠΑ. Η παραπάνω εξέλιξη ωστόσο εγείρει σοβαρές ανησυχίες, καθώς σε μια δημοκρατία, ο έλεγχος και η ισορροπία των εξουσιών αποτελούν θεμελιώδη αρχή για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας του πολιτεύματος. Το γεγονός αυτό συνιστά μεγάλο στοίχημα τόσο για τη δημοκρατική παράδοση των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και για την επικείμενη διαχείριση της πρωτοφανούς συσσωρευμένης δύναμης από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο.
Υπό το φως των παραπάνω ο κ. Τραμπ, έχοντας ήδη υπηρετήσει μία θητεία, διαθέτει εφεξής την εμπειρία και την νομιμοποίηση να εκμεταλλευτεί την ιστορική ευκαιρία που του παρουσιάζεται να γεφυρώσει το χάσμα σε έναν βαθιά τραυματισμένο λαό. Ο διχαστικός και συχνά τοξικός λόγος που χρησιμοποιούσε κατά το παρελθόν είχε ως σκοπό τη πετυχημένη από άποψης στρατηγικής, συσπείρωση και επέκταση ενός συμπαγούς πλειοψηφικού μετώπου πολιτών που αισθάνονταν περιθωριοποιημένοι—μια δυσαρέσκεια που σιγόβραζε επι δεκαετίες και αναδείχθηκε στην οικονομική κρίση ύστερα από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Στην προηγούμενη του διακυβέρνηση, η πόλωση αυξήθηκε, ενισχύοντας το κίνημα “Make America Great Again” (MAGA). Το αποτέλεσμα, του έντονου διχασμού ήταν η ριζοσπαστικοποίηση των πολιτών στα άκρα, πλήττοντας τα θεμέλια της δημοκρατίας στην ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου. Το παραπάνω αναδείχθηκε άλλωστε και από τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 με την εισβολή στο Καπιτώλιο.
Στη νέα του θητεία, ο κ. Τράμπ οφείλει να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση των ζωτικών μακροχρόνιων προβλημάτων που ταλανίζουν την υπερδύναμη, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο και την υστεροφημία του, καθώς το Σύνταγμα των ΗΠΑ απαγορεύει τη διεκδίκηση τρίτης θητείας. Έχει την ευχέρεια να προβεί σε όλες τις διορθώσεις των λαθών του παρελθόντος, προωθώντας παράλληλα την εσωτερική ενότητα σε έναν κατακερματισμένο κοινωνικό ιστό. Η διελκυστίνδα ανάμεσα σε δυο διαφορετικούς κόσμους στο εσωτερικό των ΗΠΑ επιτάσσει την γεφύρωση τους, ώστε η σύγχρονη Δύση να μην απωλέσει οριστικά το πρωτεύοντα ρόλο στα ζητήματα του πλανήτη. Επιβάλλεται λοιπόν ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ να αντιληφθεί το σοβαρότατο διακύβευμα και να πράξει ενωτικά, επουλώνοντας τα βαριά τραύματα της βαθύτατα διαιρεμένης αμερικανικής κοινωνίας. Εξάλλου «αρχή άνδρα δείκνυσι» όπως σοφά υποστήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Σε κάθε περίπτωση οι Αμερικανοί πολίτες εξέφρασαν με την ψήφο τους, την ανησυχία τους για καίρια ζητήματα, όπως η ακρίβεια, η μετανάστευση και η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Τα συγκεκριμένα θέματα ταλανίζουν έντονα και την αδύναμη ηγεσία της Ευρώπης στην οποία η ανάπτυξη του ΑΕΠ εμφανίζεται 5 φορές χαμηλότερη συγκριτικά με τις ΗΠΑ. Είναι επιτακτική ανάγκη η γηραιά ήπειρος να αντλήσει τα διδάγματα των τρεχουσών εξελίξεων και να αναλάβει πρωτοβουλίες, προτού η κατάσταση καταστεί μη αναστρέψιμη.
