“Οποίος ξένος διαπράττει εγκλήματα στην χώρα μας έξω…”. Αυτή η φράση ακούστηκε από τον γάλλο υπουργό στο Γαλλικό κοινοβούλιο κι επιβραβεύτηκε από τον υπουργό Κασπαριαν και τους υπόλοιπους της σημερινής Γαλλικής κυβερνησης. Ανάλογου περιεχομένου φράσεις ακούγονται καθημερινά από το στόμα του υπουργού Δημόσιας τάξης κ.Ροταγιω .
Τέτοια λόγια πριν ένα ακόμη χρόνο ήταν αδιανόητο ν’ακουστουν σε κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις στην Γαλλία δίχως να δημιουργηθεί ένα τεράστιο μιντιακό και πολιτικό σκάνδαλο. Το γνωστό δημοκρατικό τόξο κομμάτων δεν το επέτρεπε.
Οι μόνοι εδώ και χρόνια που μιλούσαν έτσι ήταν η Μαρί Λεπέν και οι βουλευτές της. Κι αποδοκιμάζονταν από το σύνολο των βουλευτών και του μιντιοπολιτικού κύκλου γιατί πρόσβαλαν την δημοκρατική ευαισθησία των Γάλλων πολιτών. Ποιός λοιπόν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα ερχόταν η στιγμή που τα λόγια αυτά θα λέγονταν από υπουργούς της σημερινής δημοκρατικής κυβέρνησης στο Γαλλικό κοινοβούλιο και οι βουλευτές της Μαρί Λεπέν όλοι όρθιοι θα τους χειροκροτουσαν με πάθος αδταματητα; Προφανώς λίγοι το πίστευαν. Κι όμως είναι πλέον πραγματικότητα κι όλο και πιο συχνά φράσεις ανάλογες ν’ ακούγονται στον δημόσιο βίο της Γαλλίας από τους κυβερνώντες κάνοντας αντίστοιχα πολιτικά συνθήματα του κόμματος της Λεπέν να φαίνονται πλέον κοινότυπα και ελάχιστου ενδιαφέροντος. Πρόκειται για οικοιοποίηση του Λεπενικου λεξιλογίου σε διάφορα θέματα όπως της ασφάλειας,της μετανάστευσης η της ταυτότητας.
Τι συνέβη κι οδήγησε σε αυτήν την αλλαγή πολιτικής φρασεολογιας;
Εδώ και αρκετά χρόνια η Μαρίν Λεπέν κατάφερε ( διαβαζοντας ψυχρά την γαλλική πραγματικότητα) να εισάγει την πολιτική της ατζέντα ,περί ελέγχου της μετανάστευσης, περί ασφάλειας, περί ελέγχου των συνόρων, περί ταυτότητας ,περί Ευρώπης, περί κινδύνου ναρκεμπόρων και διάλυσης αξιών όπως η πατρίδα η η οικογένεια, στον καθημερινό πολιτικό λόγο. Σταδιακά και πάρα το συνεχές μπλόκο εναντίον της από το ” δημοκρατικο” τόξο των πολιτικών κομμάτων, το κόμμα της Μαρί Λεπέν, το εθνικό μέτωπο, άρχισε ν’αυξανει τα ποσοστά του και έφτασε στις τελευταίες εκλογές να ψηφιστεί από εντεκαμισυ περίπου εκατομμύρια ψηφοφόρους ενώ στο Γαλλικό κοινοβούλιο είναι το πρώτο κόμμα σε βουλευτές. Τα προγνωστικά το έδιναν και το δίνουν φαβορί στις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Αυτή η κατάσταση οδήγησε τους αντιπάλους της να δράσουν. Άρχισαν να χρησιμοποιούν όρους από το πολιτικό της λεξιλόγιο κι ατζέντα. Ειδικά δε κάποιοι υπουργοί της σημερινής Γαλλικής κυβέρνησης όταν μιλούν, νομίζει κάποιος ότι ακούει την Μαρί Λεπέν. Αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής είναι να υπάρχει πλέον μια νόμιμη εξοικείωση με όρους και φράσεις που άλλοτε ήταν απαγορευμένοι από τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο. Όλα δείχνουν σε φραστικο τουλάχιστον επίπεδο να είναι ίδια με τα πολιτικά συνθήματα του εθνικού μετώπου. Αυτή η εξοικείωση και χρησιμοποιηση του Λεπενικου λόγου από την σημερινή εξουσια τι είναι ομως; Είναι αλλαγή πολιτικης; Είναι στρατηγική υπεξαίρεση λεξιλογίου; Η είναι απλώς ένα νέο στρατηγικό παιχνίδι του παρόντος συστήματος να διατηρήσει την εξουσία του; Είμαστε μπροστά σε παγκοσμιες σημαντικές αλλαγές που έρχονται. Κάθε πολιτικός χώρος προσπαθεί ναναι σ’επαφη με τα νέα παγκόσμια δεδομένα. Ας μην εκπλαγούμε λοιπόν αν από δω και πέρα ακούμε πολιτικούς που υποστήριξαν απόλυτα την woke ατζέντα να το γυρίζουν τώρα και να της κάνουν κριτική σκληρή η να την αρνούνται τελείως.Πολύ σύντομα θα φανεί περί τίνος πρόκειται.
Δημοσθένης Δαββετας, Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός, γεωπολιτιστικός αναλυτής.
